Przygotowanie techniczne plików PDF do Repozytorium Uniwersytetu Wrocławskiego

Poniższe wytyczne pokrywają się ze wskazówkami przygotowanym przez Google Scholar

1. Przygotowując plik pamiętaj by umieścić podstawowe elementy identyfikacyjne dokumentu na pierwszej stronie. Unikaj wstawiania grafiki jako pierwszej strony obiektu. Grafika znakomicie nada się jako Miniatura.

Tytuł całego tekstu musi być zapisany największą czcionką - polecana jest wielkość co najmniej 24 pkt.

Dane autora/autorów z pominięciem wszelkich tytułów naukowych i afiliacji należy umieścić tuż nad lub tuż pod tytułem czcionką w rozmiarze 16-23 pkt. Dane poszczególnych autorów oddziela się przy pomocy przecinka lub średnika.

2. Jeśli zamieszczasz zestawienie bibliograficzne dla źródeł użytych przy przygotowywaniu lub pisaniu tekstu opatrz go tytułem o treści “Bibliografia”, “Referencje” itp.

3. Wstawiany plik musi mieć aktywną możliwość przeszukiwania go (funkcja Ctrl+F)

4. Nazwij odpowiednio plik: najlepiej nadać mu nazwę od nazwiska autora lub tytułu tekstu (druga opcja jest lepsza, autor bowiem opublikował zwykle więcej niż jeden tekst). Nie używaj żadnych znaków diakrytycznych, a zamiast spacji użyj podkreślnika: czyli _. Przykładowa nazwa pliku to: moj_pierwszy_artykul.pdf

5. Sprawdź wagę pliku – rozmiar nie powinien przekraczać 5 MB.

6. Uzupełnij metadane pliku: wskaż co najmniej autora i tytuł dokumentu.

Wpisanie poprawnych metadanych jest zadaniem bardzo prostym – pod warunkiem, że mamy odpowiednie narzędzie. Nie da się tego zrobić zwykłym programem do wyświetlania PDF-ów (czyli np. nie można tego wykonać w programie Adobe Reader).

Taką aplikacją może być i2pdf : https://www.i2pdf.com/pl/edit-pdf-metadata Poszukiwanie innych, podobnych programów może ułatwić wyrażenie "edytor metadanych w pliku pdf" wpisane do wyszukiwarki.

7. Zalecamy umieszczanie w plikach oznaczenia licencji, na jakiej upubliczniany jest obiekt: nazwy, skróconego opisu lub chociaż jej graficznego przedstawienia (szczególnie łatwe do wykorzystania w przypadku licencji CC). Zwiększy to szanse na poprawne wykonywanie udzielonych licencji i da użytkownikowi informację co może a czego nie w odniesieniu do danego obiektu.